Doorgaan naar hoofdcontent

Groene regen

Groene eikenbladroller

Een jaar lang natuurpresentaties in woorden - dag 271

Vanavond zijn wij te gast van het natuurfenomeen Joop Verburg in Zuidwolde. Groot kenner van vlinders; paddenstoelen; planten en nog veel meer. Beter gezegd al wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit zoals de bekende radio bioloog dr. Fop I. Brouwer zo treffend wist te zeggen. Op de website van de Natuurvereniging Zuidwolde heeft hij onder het kopje nieuws alle groene nachtvlinders van dit moment bij elkaar gebracht. Voor velen zullen de meesten onbekende namen zijn: rode dennenspanner in groene uitvoering; geblokte zomervlinder, appeltak en nog veel meer. Onzichtbaar want alleen 's nachts actief. Maar de groene eikenbladroller staat er ook bij en die was vandaag massaal aanwezig. Tijdens en na de regen werden er honderden uit de bladeren gejaagd door het gedruppel. Velen belanden op de grond. Zwaar van het water en niet in staat op te vliegen. Het zijn als rupsen enorme vreters. Samen met voorjaarsuilen en enkele spanners kunnen ze een eikenboom volledig ontbladeren. Dit gebeurt bijna direct na het uitlopen van het frisse groen. Gelukkig loopt een eik twee keer per jaar uit en met slechts wat minieme groei vertraging ondergaat de eik het lijdzaam. Voor insectenetende vogels vormen deze rupsen een feestmaal. Als het ze echter lukt om volwassen te worden valt er weinig meer te doen dan eitjes leggen die volgend voorjaar nieuwe rupsjes opleveren. Dit jaar nog uitkomen heeft geen zin want het looistof gehalte in de bladeren is na juni veel te hoog voor deze soort. Voorlopig kunt u nog enkele weken genieten van de vlinders van de generatie 2020.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak