 |
| Waterlelie |
Vanmiddag zat ik bij de vijver, starend naar een snorzweefvliegje die bijna verdwaalde tussen de massa meeldraden van een prachtige waterlelie bloem. Zonder het te weten was het insect in een tijdmachine gestapt. Met de snelheid van het licht werd hij teruggevoerd naar 110 miljoen jaar geleden. Een moment in de geschiedenis dat waterlelies als eerste van de moderne bloemen ontworpen werd. Terwijl Iguanodon's met hun snavelbekken van hun bladeren knaagden werden hun bloemen steeds groter. Schutbladeren werden wit en vermenigvuldigen zich tot een dichte warreling. De platte stamper werd steeds breder en de meeldraden gingen steeds meer stuifmeel produceren. Te zwaar om door de wind verspreid te worden en veel te veel om te gebruiken voor bestuiving. Waterlelies hadden ontdekt dat kevers veel betere bestuivers waren dan regendruppels of stormen. Alleen kevers denken maar aan een paar dingen en voedsel staat hoog op hun lijstje. Waterlelies gingen letterlijk kevers lokken met stuifmeel. Met hun zes lompe poten banjerden ze al etend door de bloemen. Steeds snoepend maar ook steeds wat stuifmeel op de stempels achterlaten. Weer in de tijdmachine stappend blijkt dat er voor de waterlelie weinig nieuws is onder de zon. De soorten zijn wat veranderd maar het principe blijft gelijk. Deze bloemen zijn werkelijk oeroud.
Reacties
Een reactie posten