Struiksprinkhaan |
Een tuin zou een plek kunnen zijn waar je tot rust komt. Geen impulsen, alleen weldadig fleurig groen. Je onderdompelend in bloemen geuren met als achtergrondkoor het gezoem van bijen. Hoe anders is ons eco tuintje. Er wordt geknaagd en gejaagd, gehopt en gevlucht. Rond het bijenhotel is het een gekkenhuis van af en aan vliegende moeders. Belaagd door wellustige mannen en lastig gevallen door vervelende broedparasieten. Letterlijk overal "miechelen" de kleine hoppertjes. Net een dag ontsnapt aan hun kikkervisjes bestaan en nu al hondsbrutaal. En de vlinderstruik is meer dan het decor van aan de bar hangende vlinders. Zat er gister al een stuifmeel schrokkende penseelkever in, vandaag was het de plek van een struikrover. Omdat zijn sabel ontbrak was hij te herkennen als heer. Als alle sabelsprinkhanen houdt hij van snoepen maar zijn lievelingskostje bestaat uit rauwe insecten. Stevig kauwen en alles wat eetbaar is verdwijnt naar binnen. Een groene camouflagekleur en snelheid zijn belangrijk bij het verschalken van zijn slachtoffers. En die zijn er genoeg. Onze tuin is met honderden insectensoorten een ideaal jachtterrein.
Reacties
Een reactie posten