Doorgaan naar hoofdcontent

Koekoekshommel

Grote koekoekshommel
Een jaar lang natuurpresentaties in woorden - dag 277

"Koekoek, koekoek". Wie wordt er niet blij van als de koekoek weer in ons land is? Wij zeker want dan is het echt voorjaar. Maar voor graspieper en kleine karekiet is het alleen maar slecht nieuws. Hun broedseizoen kan zomaar wreed verstoord worden door een koekoeksjong. Maar niet alle koekoeken zijn trekvogels, er zijn ook stiekeme gasten die permanent bij ons verblijven. Geen vogels maar insecten. Koekoekshommels overwinteren net als andere hommels. Een bevruchte koningin gaat in winterrust en laat in het voorjaar komt ze boven de grond. Voor haar is dat de beste tijd, haar toekomstige gastvrouw heeft dan een nest gesticht. Wie dat zal zijn hangt af van de soort. Van de zeven Nederlandse soorten is niet iedereen even kieskeurig maar wel belangrijk is dat ze lijken op de bewoners van het nest die ze willen gaan overvallen. De grote koekoekshommel heeft wel wat van een aardhommels. De kleuren verschillen iets en het achterlijf is van boven opvallend kaal. Wat er gaat gebeuren is pure koninginnenmoord. De koekoek gaat op zoek naar een nest en dringt heel sluiks naar binnen. Eenmaal aangekomen kruipt ze in een hoekje en blijft daar doodstil zitten. Pas als ze de nestgeur aangenomen heeft stormt ze naar voren, haar angel gereed om toe te slaan. Eén steek en haar gastvrouw bezwijkt aan een overdosis gif. De koekoek koningin neemt de ei leg over en haar jongen worden door de aardhommel werksters gevoed en groot gebracht. Aan het eind van de zomer zwermen de jonge koekoeken uit voor een bruidsvlucht, de mannetjes leggen daarna het loodje en de dames gaan net als hun  moeder in hun overwintering.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak