 |
| Gele trilzwam |
Het is december en dat betekent weer tijd voor snotterbellen. Geel, zacht en kneedbaar. Wel zijn ze uiterst besmettelijk maar niet voor ons. Ze zijn dan ook niet het gevolg van een rondwarend verkoudheidsvirus maar een bizarre schimmel die altijd te vinden is op en rond eiken. Vooral na een paar winderige dagen ligt de grond onder eiken soms bezaaid met deze, wat hersenvormig gedraaide gele klodders. Wat meewarig kunnen we er op toe kijken. Hoge bomen vangen veel wind en dat waren ze vergeten. Maar inmiddels zijn hun sporen wel de wijde wereld in gewaaid. En hogerop zoeken? Dat doen niet zij maar de paarse eikenkorstzwammen waar ze op parasiteren. Eigenlijk mogen we ze wel beschermengeltjes van eiken noemen. Het woekerend gezwam in jonge twijgjes wordt zonder pardon aangepakt. Verstikt en leeg gezogen blijven de dode, onschadelijk geworden schimmeldraden van de korstzwam achter na een woeste aanval van de gele trilzwam.
Reacties
Een reactie posten