Volvox kolonies - Micropia, Amsterdam |
Vandaag de laatste van de vier columns over opvallende en leuke "vondsten" in het Amsterdamse Micropia. Aan het begin van de prachtige expositie staat een voedselweb uitgestald. Van een levende, suiker producerende cyanobacterie (blauwalg) en wat groenalgen via watervlooien en muggenlarven naar jagende stekelbaarsjes. Turend door de microscopen kwam ik opeens een zacht draaiende globe tegen. Perfect rond en daar binnen groene eilandjes. Een Volvox kolonie! Samen levende en samen werkende groenwiertjes in perfecte harmonie. Bijna een perfecte wereld, rustig ronddraaiend in een eigen tempo. Los van alles wat wij mensen op de grote globe aanrichten zweven ze in hun eigen universum. Voor vraatzuchtige watervlooien veel te groot, alleen filterende rovers als zwanenmossels kunnen hun rust wreed verstoren. Maar op het moment dat hun wereld uiteen spat zouden mogelijk enkele kleine, jonge Volvox celletjes kunnen ontsnappen. Met het uitstromend water meegevoerd worden en elders een nieuwe wereld kunnen stichten. Voor ons grote mensen is dat een utopisch beeld, voor ons is er geen ontsnappen aan.
Reacties
Een reactie posten