 |
| Melig takmos, Amersfoort |
Op weg naar een cursuslocatie bovenop de Amersfoortse “berg”
is het steeds weer genieten van tientallen lindes met de meest uiteenlopende
kleding. En dat terwijl nog geen vijftig jaar geleden naakt het straatbeeld
bepaalde. Een blote bast, bijna vlak geëtst door zure regen had elk aangroeisel
van mos, korstmos of alg laten verdwijnen. Met het verdwijnen van kolenstook en
het iets schoner worden van de Hollandse lucht voelde je gewoon dat laanbomen
opgelucht adem haalden. Maar ook nu is boommode aan beschikbaarheid van soorten
gebonden. Het enige wat de boom doet is zijn eigen bast laten groeien en
vervolgens maar hopen dat deze bevalt bij alles wat er wil gedijen. En dat
blijkt een zeer ruim aanbod te zijn. In het groen zijn er diverse soorten mossen
beschikbaar, grijs, geel en alle tinten daartussen zijn voor de korstmossen. Voor mij is melig takmos, geen mos maar een korstmos,
het allermooiste. Net een ruige boombaard, ongekamd, woest en vitaal. Inmiddels
is de grootste vijf centimeter lang maar over tientallen jaren volop zichtbaar.
Reacties
Een reactie posten