 |
| Bezemkruiskruid, Tilburg |
365 dagen - 150 woorden - dag 30
Hoewel sommige politieke partijen Nederland onze grenzen
willen sluiten voor alles en iedereen blijft ons landje een doorgangslandje.
Bladkoninkjes uit Azië bezoeken Texel, vissen uit de Zwarte Zee zwemmen in de
IJssel en straatbloempjes spreken thuis Afrikaans. Geen Hollandse berm is meer
voor te stellen zonder Zuid-Afrikaanse bloemenweelde. Eind 19e eeuw kwam
bezemkruiskruid als aanklevende zaadjes mee met Zuid-Afrikaanse wol. Net als in
zijn "thuisland" (een beladen woord uit de tijd van de apartheid)
gedijt dit familielid van onze Hollandse paardenbloem het best op wat stenige
en droge grond. Eerst waren het industrieterreinen en een enkele spoorberm die
zachtgeel kleurden. Inmiddels is er bijna geen plek te vinden waar zijn gele
bloemen vanaf augustus niet te vinden zijn. Of het veranderend bermbeheer,
klimaatverandering of verdroging is geweest wat deze explosieve uitbreiding op
gang gebracht heeft zal wel nooit achterhaald worden. Inmiddels is
bezemkruiskruid niet meer de enige Zuid-Afrikaan: zilte kwelders zijn sinds
1972 begroeid met Goudknopje.
Reacties
Een reactie posten