Veelvraat |
Aan alles merk je dat het herfst is. Amerikaanse eiken beginnen te kleuren, paddenstoelen verschijnen en het is vandaag trekvogelteldag in Nederland. Maar er gebeurt nog veel meer. Op de Regte Heide stonden we oog in oog met een veelvraat. Stevig door sjokkend, links en rechts af en toe happend maar doelgericht op weg naar een tehuis voor nu nog daklozen. Zijn dikke jas hing wat slobberig om zijn lijf. Lange pluisharen als een vacht slepend over de grond. Geen woord kon er vanaf. Druk, druk, almaar doorgaand. Nu kan het nog. In het fletse zonnetje, nauwelijks warmte gevend aan een arme sloeber. Voor deze veelvraat is dat ook geen bezwaar, hij is bijna klaar om te gaan overwinteren. Niet als rups maar als pop. Verscholen in een pol heide en bestand tegen elke venijnige winterkou. Half mei komt hij of zij dan weer tevoorschijn. Rustig wiekend in de lentenacht zonder herinneringen aan onze ontmoeting.
Reacties
Een reactie posten