Grote wolbij, paring |
Als klein kind leerden we eerst hoe de bijtjes en de bloemetjes het deden. Eigenlijk een simpel verhaal, de bijtjes kwamen en floep: daar waren de zaadjes van de bloemetjes. Later kregen we nog wat vluchtig plaatwerk onder ogen en verder mochten we het zelf uitzoeken. Deze jeugdherinneringen komen steeds weer boven drijven als ik met mijn camera in ons eco-paradijsje rondzwerf. Op dit moment bloeit de veldsalie en dat betekent een gigantisch bijenfeest. Af en toe probeert wat klein grut ook een slokje mee te pikken maar de zware jongens smijten gewoon alles er uit. Zelfs honingbijen worden met een frontale botsing opzij gezet. Aardhommels en akkerhommels zijn echter ditmaal niet de winnaars. De hoofdprijs gaat ditmaal naar de grote wolbij. Het begon twee dagen geleden met vijf maar inmiddels komen er steeds meer. Vooral de heren zijn echte lomperikken. Maar voor hun staat er ook meer op het spel. Het gaat niet alleen om milliliters salie nectar maar vooral om het doorgeven van hun geven. Anders gezegd: platte sex. Zodra een dame verschijnt wordt ze bijna beleefd doorgang verleend. Er wordt nog net geen petje afgenomen en een keurige knik met het kopje gegeven. Maar zodra ze zit te drinken is het kla-boem! Er boven op, snel wat gewriemel om alles te laten passen en klaar is hij. En ondertussen blijft zij onverstoorbaar doordrinken en stuifmeel verzamelen. Net alsof er niets gebeurd is vliegt ze door naar de volgende plant voor wat haren ("wol") als voering voor haar nest. Wat ben ik blij dat ik nooit in de leer ben gegaan bij meneer grote wolbij.
Reacties
Een reactie posten