 |
| Vuurjuffer, liefdeshart |
Kun je van liefde spreken bij waterjuffers? Of is het gewoon het recht van de sterkte? Man grijpt vrouw bij haar nek en vervolgens nemen de instincten het over. Echte liefde zoals wij die kennen, genegenheid die omgevormd wordt tot een alles overheersend geluksgevoel, bestaat niet bij insecten. Weidebeekjuffer-dames maken zeker een selectie maar dan gaat het meer om de beste plek om eitjes af te zetten. En vuurjuffers vallen in de tweede categorie. Terwijl zij misschien nog heerlijk zat te kauwen op een smakelijk vliegje wordt ze van achteren gegrepen en meegesleurd. Niet in staat om los te komen uit zijn klemmende omhelzing moet ze wel volgen. Als de landing ingezet wordt bungelt ze weerloos tussen hemel en aarde. Maar dan begint ze te reageren. Haar achterlijf krult naar voren en zoekt tastend de weg naar de onderkant van zijn borststuk. Daar heeft hij zijn grote gift voor het voortbestaan van deze prachtige soort al eerder opgeborgen. Zij neemt daaruit wat ze nodig heeft om haar eitjes te bevruchten. Maar dan komt de grande finale. Hij laat haar niet in de steek. Doelgericht vliegt hij naar een plek waar zij veilig eitjes af kan zetten. Bij het geringste gevaar trekt hij haar weg. Ver buiten het bereik van happende bekjes. Zo wordt het liefdeshart een voorbode van ontwakend nieuw leven.
Reacties
Een reactie posten