Doorgaan naar hoofdcontent

Reuzen speeltuin met akkedissen – Namibië 7 april 2011


De Drentse reuzen Ellert en Brammert zijn lang geleden op vakantie geweest in Namibië. Schapen hoeden konden ze aan anderen overlaten maar hun geliefde tijdverdrijf is tot op de dag van vandaag zichtbaar. In plaats van graniet vonden ze dioriet. Slijpend en stapelend konden ze zich echt uitleven. Geen hunebedden maar echte steenkunst. Dat het er op deze Giants Playground soms wel erg jolig aan toe ging blijkt wel uit de gevaarlijk balancerende topstenen.
Zuidelijke rotsagame, Giants playground
Klipdas, Quiver Tree Forest, Keetsmanhoop
Dit magnifieke gebied ligt vijf kilometer ten noorden van het Quiver Tree forest en is eigendom van dezelfde boerenfamilie. Een parkeerplaats, vier bordjes en een geregeld verdwijnend pad is alles wat de bezoeker nodig heeft. Uiteindelijk blijkt een (vergeten) GPS hard nodig. Drooggevallen kreken lijken zoveel op paadjes dat de route onvindbaar wordt. De “Akkedissen” hebben hier echter geen last van. Deze zuidelijke rotsagames hebben genoeg aan één rots om te zonnen en te verdedigen tegen mogelijke rivalen. Dassies hebben meer rotsen nodig om zich thuis te voelen maar zijn net zo honkvast. Als decoratie kiezen ze voor het beschijten van alles wat lager ligt.

Quiver Tree Forest, Keetsmanhoop

Quiver Tree Forest, nest van Sociable Weaver (Mahaliwever)

Mahali wever

Bonte Baardvogel, Quiver Tree Forest

Bergtapuit, Quiver Tree Forest
Baviaanspin, Quiver Tree Forest

De temperatuur stijgt inmiddels tot boven de 30 graden en na twee ochtendwandelingen door het Kokerbomenwoud en de Reuzen Speeltuin is het goed rusten op de camping. Bergtapuiten, Mahali Wevers, Bonte Baardvogels en zelfs een enkele Slanke Mangoest zorgen voor het nodige vermaak
Quiver Tree Forest


Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak