Sikkelsprinkhaan |
Wat is er mooier dan een verjaardag besteden met je lief in een fantastisch natuurgebied. De Hoge Veluwe is bijna net zo oud als het Kruger Wildpark maar tientallen keren kleiner. Geen leeuwen en vooral geen wolven want daar is de beheerder letterlijk allergisch voor. De natuur zou eens zijn gang kunnen gaan en de kostbare mouflons tot schapenboutjes reduceren. We zien echter geen groot wild waar al die fietsers voor komen. Duizenden sporen van zwijn, hert en ook dat vereerde maar geïmporteerde wilde schaap vertellen dat na sluitingstijd het een drukke boel is in het park. Maar ander groot wild is er wel te zien. Vele gras etende blauwvleugelsprinkhanen schieten voor onze voeten weg. Mijn lief rent er achteraan om ze vast te leggen in bits en bites maar zonder resultaat. Knopsprietjes willen ook al niet meewerken maar met een trage heer sikkelsprinkhaan hadden we meer succes. Een prachtige carnivore sabelsprinkhaan was echter wel bereid te poseren. Geen dame met getrokken sabel maar een heer zonder sabel. In de laatste decennia steeds algemener geworden en ook op de Hoge Veluwe klaar om elk klein wild te vermalen tussen zijn kaken. Gelukkig heeft de beheerder hier nooit van gehoord...anders was deze ook tot niet welkom verklaard,.
Reacties
Een reactie posten