Witvlakvlinder

 

Rups witvlakvlinder - foto Alex Glazenborg

Een jaar natuurpresentaties in woorden - dag 358

"Oet Grunn" kwam enkele dagen geleden een prachtige rups aan gekropen. Af en toe wat versnellend, hier en daar wat knabbelend aan allerlei boomblaadjes en na de grote rivieren tot rust komend in mijn brievenbus. Zijn of haar herkomst was een braamstruik in de tuin van mijn gewaardeerde ex-collega Alex Glazenborg. Samen vormden wij eens een bizar duo senior beleidsambtenaren. In formaat scheelden we weinig, in omvang iets meer maar waar hij de bedachtzame planoloog was (en is) werd ik vooral gekarakteriseerd als doener die eigenlijk niet echt paste in de cultuur van een gemeentehuis. Ondanks al die verschillen werden het zeven vette jaren die we samen in Slochteren doorbrachten. Maar ik dwaal af. De blog van vandaag begon met de rups van de witvlakvlinder. Eén van de meer dan 2200 soorten nachtvlinders van Nederland en behorend bij de spinneruilen. Vrouwtjes van deze vlinders kunnen niet vliegen met hun vleugelstompjes en blijven op de cocon waar ze uitgekropen zijn zitten totdat ze bevrucht zijn door een snelle man. In versnelling vijf scheurt deze bruin gekleurde en overdag vliegende nachtvlinder door de boomtoppen in de hoop ergens een geurspoor van een schone dame te vinden. Na het blije moment kan ze haar eitjes afzetten en in vrede sterven terwijl hij verder gaat op zijn amoureuze pad.  De uitgekomen rupsjes zijn bijzonder actief en gaan zelf op zoek naar geschikt voedsel. Van berk tot braam, als het maar groen en bladerig is, alles is goed. En na elke vervelling worden ze mooier. Kijk ook eens uit naar volgroeide witvlakvlinderrupsen, ze zijn nu te vinden in park of bos.