Een jaar natuurpresentaties in woorden - dag 350
Slakrups
Iedereen kent het, je ruikt wat, je ziet wat en meteen start een film uit het verre verleden. Geuren die doen denken aan een heerlijke maaltijd bij opa en oma,. Bessenstruiken die herinneringen oproepen aan een eerste keer meehelpen met de oogst en in al mijn onhandigheid deze ook nog half geplet aangeleverd. Zo heb ik het ook met slakrupsen in augustus en september. Niet het nachtvlindertje die eerder vliegt maar juist de rups, Een echte fijnproever die gaat voor zomereik hoewel ze soms ook overstappen op beuk of Amerikaanse eik. Pootjes en kop zitten verborgen onder het lijf zodat het dier voor mogelijke predatoren niet lijkt op een smakelijke rups. Hoewel ik ze al jaren kende was het toch de Groen & Doen rupsencursus in 2014 die dit bizarre beestje voor altijd gekoppeld heeft aan mijn mede docent en internationaal bekend rupsen kenner Jeroen Voogd. Hij was het die mij wees op al die door sluipwespen van een ongewenst geschenk voorziene slachtoffers. Met een ei in hun lijf was hun lot bezegeld. Van helder lichtgroen kleuren ze zwart en nog een paar dagen later zie je de pop van het wespje in verstilde rust achterin de overleden rups liggen. Zes jaar later heeft Jeroen zijn opus magnum gepubliceerd, het standaardwerk over nachtvlinders, maar voor mij blijft hij altijd verbonden met deze vlinder.
Mooi geschreven Kees. Als ik wilgenkatjes in bloei zie staan, dan moet ik altijd aan deze cursus terugdenken. Dat was het eerste wat ik geleerd had....wilgenkatjes zoeken...in een emmer doen en afwachten wat voor rupsjes daar uit kropen.
BeantwoordenVerwijderen