 |
| Een dwergcicade, mogelijk Macropsis fuscinervis levend op ratelpopulier en nu in ons tuintje |
Geleidelijk komt het cijfer 800 in zicht. Achthonderd soorten beestjes gezien in en rond ons huis met een ecologisch tuintje van nog geen honderd vierkante meter. Leuk om bij te houden en steeds wat nieuws te zien maar nog veel leuker omdat elke waarneming nieuwe relaties zichtbaar maakt. Sommige zijn polyfaag en eten van alles maar vooral de specialisten zijn bijzonder. Zo werd er in het voorjaar een soort wespbij gefotografeerd die maar één soort bij als gastheer voor zijn kroost gebruikt. Goed kijken bracht de volgende dag deze bij in beeld. Nog leuker zijn planteneters die als larf of volwassen beest van één of slechts een paar planten / bomen kunnen leven. Soms staan ze in de tuin maar nog veel vaker is de eerste op honderden meters afstand te vinden. De dichtst bijzijnde wintereik staat op achthonderd meter, de eerste valse christusdoorn is nog niet gevonden maar zijn zuigende cicade heeft zich al twee keer gemeld in de tuin. En gisteravond klopte een andere cicade aan de tuinpoort. Stevig gevormd maar als al zijn familieleden kleiner dan een centimeter. Geen groot zanger zoals de Franse cicaden en mogelijk een stille getuige van zijn lievelingsboom: de ratelpopulier. Maar de specialisten zijn er nog niet uit, inmiddels is de foto aan een internationaal forum voorgelegd en het dier zelf wordt uitvoerig bestudeerd door de cicaden specialist Marco de Haas. Zou het hem zijn dan aan mij de taak om ratelpopulieren op te sporen. Witte abelen en hybride zwarte populieren staan er voldoende in de huurt maar de ratel? Een bioloog is tegenwoordig ook spoorzoeker.
Reacties
Een reactie posten