Gehakkelde aurelia |
"Wil de laatste vlinder het licht even uitdoen?" Die dramatische vraag hoeft gelukkig nog niet beantwoord te worden. Hoewel...de heivlinder, eens zo algemeen, is al bijna uitgestorven. Het heideblauwtje en de argusvlinder hebben het moeilijk, veel dikkopjes worden steeds minder gezien. En met de komst van grote vos en scheefbloemwitje is het tij echt niet gekeerd. Toch er zijn er een paar soorten die het nog steeds goed doen. Dagpauwoog en klein koolwitje fladderen overal nog rond. Atalanta's en distelvlinder hebben af en toe wat mindere jaren maar dat mag als trekvlinder. Waar het echt goed mee gaat is de gehakkelde aurelia. Zijn goed gecamoufleerde rupsen zijn geen fijnproevers. Maar wat nog belangrijker is: zij zijn goed bestand tegen de overmatige hoeveelheid stikstof die nu onze natuur teistert. Grond verzuurt en bladeren moeten het doen met een totaal andere stikstof- en mineralenaanbod om hun smakelijke bladmoes op te bouwen. Maar misschien even belangrijk voor zijn succes is het overwinteren als vlinder. Geen kwetsbaar ei, rups of pop maar een actief dier die in staat is weg te kruipen voor vorst of vocht. Tenslotte, dezer aurelia heeft zijn succes terdege opgebouwd. Vanaf de jarig zestig heeft de vlinder het gehele land veroverd en is inmiddels hard op weg om overal op te kunnen duiken.
Reacties
Een reactie posten